Motocykle, kiedy pojawiły się w moim życiu to sporo namieszały. Pierwszą różnicą był wzrost mojej agresywności na drodze. Dotychczas, jako kierowca również samochodów ciężarowych jeździłem dosyć spokojnie, czego oczywiście nie należy mylić z zamulaniem na trasie. Natomiast motocykle, no cóż..czułem z początku potrzebę ciągłej ich wymiany na inne - nowsze i mocniejsze, to też ta druga zmiana jeśli chodzi o pojazdy. Tak jak zaraz po zrobieniu prawka na B i C - w ciągu pierwszych kilku lat kupiłem osiem samochodów, przy czym każdy kolejny niekoniecznie bywał lepszy od poprzedniego a potem sytuacja się ustabilizowała i ostatnie z moich aut było u mnie aż trzynaście lat. Nie zmieniałem go, bo dobrze mi służył więc po co.

     Teraz również  z motocyklami wszystko powoli wraca do normy, podobnie jak kiedyś wróciło z samochodami. Potrzeba szybkiej zmiany motocykla na kolejny powoli wygasa, zastąpiona pragmatyką i  radością z tego co mam. Przyznaję szczerze, że czuję luza którego daje mi poczucie, że nie muszę jeszcze przez dłuższy czas spinać się ze sprzedażą i poszukiwaniem nowego motocykla skoro ten co mam jest dobry. Oglądać ekspertów drepcących wkoło mojego oczka w głowie i ględzących dlaczego to, a dlaczego tamto i próbujących zbić cenę jakimiś z dupy argumentami.

     Mimo tego, ciągle penetruje ogłoszenia sprzedaży motocykli chociażby dla tego, że zobowiązałem się pomóc dobremu kumplowi w zakupie identycznego Tiger'a jak mój na wiosnę, a poza tym uwielbiam wchodzić na czyjeś oferty. Ich ciągłe śledzenie wyrabia w obserwatorze trzecie oko, które potrafi czytać między wierszami i instynktownie wyczuwać padlinę na kilometr. Sporo ofert dociera do mnie z grup sprzedaży na pejsbuku, gdzie dodatkowo można wyświetlić sobie profil sprzedającego w celu szerszego spojrzenia na ofertę. Nie mówię tu o jakimś wczytywaniu się w czyjeś życiorysy, tylko o zasadzie filtracji na podstawie typowych skojarzeń. Na przykład: bardzo młody sprzedawca+sprzęt z francji+krótki przykładowo roczny okres jego posiadania+niechlujny opis gwarantujący tylko to że nic nie trzeba robić = prawdopodobne kłopoty przyszłego właściciela. Prawdopodobne. Albo jedna z  fotek na której wystawiający pali swoim motkiem gumę, czy lata na kole. Lub foto gs'a700 zrobione w jakimś kamieniołomie, całego usyfionego po solidnym ofrołdzie.

     Wiem, że teraz młodzi motocykliści sprzedający akurat swoje superszpeje krzykną z oburzeniem - no co Ty pierdolisz?!  Ale różnica miedzy mną a nimi jest taka, że ja już w ich wieku byłem,  a oni w moim jeszcze nie. Wiem zatem, jak bardzo młodzik potrafi być najarany na ciągłe jeżdżenie. Tak intensywne, że na konserwację, stosowne wymiany i naprawy nie zawsze starcza mu czasu czy kasy. Wiadomo, nie dotyczy to wszystkich młodych użytkowników jednośladów, ale pozwala założyć pewien szablon pomagający w szybkim odsiewie natłoku ogłoszeń z których połowa to miny albo fejki. 

     Mimo, że swój pierwszy motocykl kupiłem od handlarza (gówno się znałem ale trafiłem na uczciwy sprzęt, chociaż z cofniętym licznikiem) to teraz mam mega opory, żeby polecać komuś sprzęta z komercyjnego źródła. Programowo nie wierzę w żadną informację zawartą w takim ogłoszeniu. Rozbawiało mnie też zawsze do łez, kiedy podczas rozmowy telefonicznej z takim przedsiębiorcą okazywało się, że ma on problem z identyfikacją motocykla o jaki pytam w otmętach swojej zapracowanej pamięci, wśród innych podobnych super okazji jakimi dysponuje.

    - Jak opony? - Panie, opony dobre

    - A napęd w jakim stanie proszę pana, w jakim miejscu jest znacznik? - No w dobrym  

    - A czy ma Pan jakieś informacje, bądź są ślady przygód, w jakich uczestniczył? - Mi nic nie wiadomo ale raczej nie, motor jest bardzo dobry 

    - A olej i filtry kiedy należało by zmienić? - Wie pan, tam to nic nie trzeba robić...motor normalnie, jest przygotowany do jazdy, wie Pan, jak to motor. Myśmy tam paczeli i wszystko było elegancko. Chodzi jak ta lala...tego... uszanowany...widać że dbany był i lakier super się świeci 

     Poza tym takie ogłoszenia, zwłaszcza prywatne i pojawiające się pod nimi komentarze są często dostawcą komediowej rozrywki jak przedni, wieczorny kabaret. Ja szczególną polewkę mam na przykład z takich landrynek: "taka cena tylko do niedzieli" albo "nie mam ciśnienia na sprzedaż" albo "jak się nie sprzeda zostawiam i będę jeździł". To jest w ogóle hicior - kolo ma w intencji zapewnienie, że sprzęt jest tak dobry, że będzie go nadal szczęśliwie użytkował, a rozbawiona gawiedź czyta to po swojemu, czyli "jak nie sprzedam to mi braknie na nowy i będę musiał męczyć się na starym struclu udając przed ziomkami, że jest super zajebiscie" A ziomki...jak to ziomki - leją, że somsiad nie umie jelenia znaleźć na swoją habetę, bo moto wali gruzem z daleka.

     Kolejną rzeczą z której mam mega bekę są propozycje. Gościu pisze wyraźnie, że chce kupić sporta na 1wsze moto o pojemności od 600 wzwyż do dziesięciu koła plnów. No i zaczyna się: mam fajną, zadbaną Hondę CB500 za siedem tysi - pisz priv. Albo Yamaha Diversion 600 - cena pisz priv. Przecież to tak, jakbym chciał kupić siedmioosobowego vana żeby wozić nim rodzinę, a ktoś by mi wciskał transit'a w furgonie. Ogarnijcie się ludzie, przecież to jest kurwa śmieszne. Nie wiem czy to desperacja w próbie pozbycia się strucla, którego nie da się inaczej sprzedać, czy ludzie już nawet prostego posta nie potrafią przeczytać ze zrozumieniem. A propos czytania ze zrozumieniem - co powiecie na foto nowego, ślicznego Triumph'a Daytony 675 wklejone jako poglądowe, gdzie publikujący pyta kto ma ten model sprzedać na kat a2...a kilku osłów w komentarzach zapytuje ile za tą Dayton'kę i czy nie ma więcej zdjęć. Tak, tak, widziałem to na własne oczy - wtórny analfabetyzm memowy, smartfono-obrazko-internetowy. 

     Oprócz aspektów komediowych pojawiają się też akcenty tragiczne. Mówię tu o takiej totalnej chamówie, kiedy ktoś wystawia swojego sprzęta, a inny baran w komentarzu wkleja zdjęcie własnego z ceną przykładowo niższą. To już jest kurwa dramat - zamiast stworzyć własne ogłoszenie, wysłać do admina i poczekać na publikację ktoś się dokleja robiąc syf i konkurencję innemu motocykliście. Mega słabe i chujowe - nieważne czy zrobione celowo, czy z czystej głupoty. Zaczynam się czasem zastanawiać, czy nie było by lepiej, gdyby dostęp do internetu przydzielać dopiero po zdaniu podstawowych testów na inteligencję.

     Ale, z drugiej strony dobre ogłoszenie aż przyjemnie przeczytać. Takie z czystym, zadbanym motocykłem obfoconym że wszystkich stron w poprawnej jakości. Z rzetelnym opisem co i kiedy zostało zrobione, co podspawane i gdzie podmalowane, co szykuje się wkrótce. Takie motocykle zwykle nie stoją zbyt długo. Co ciekawe kiedyś usłyszałem, że dobrze jest zrobić ogłoszenie z niezbyt dużą ilością tekstu, jakoby to ludziom nie chciało się za dużo czytać, żeby nie omineli tego ogłoszenia. Wybaczcie, ale taka teza świadczy jedynie o postępującym zidioceniu naszego społeczeństwa.

     Ja, im dłużej w tym siedzę, tym bardziej imponują mi motocykliści, którzy długo jeżdżą na swoich maszynach, mimo iż wiem, że stać by ich było na odświeżenie stajni. Jest w tym jakiś taki spokój, pewność że jeżdzi się na dopasowanym, lubianym szpejku, którego zakup był swietną inwestycją, który to spłaca się wierną, wieloletnią służbą. Nie przeskakując z moto na moto, generując przez to koszty coraz to nowych opłat, gubiąc kwoty poniesionych inwestycji, zwłaszcza przy ograniczonym budżecie jaki ma większość z nas. Bo jak wiadomo żywoty krezusów rządzą się innymi realiami.  Ale cóż, żeby dojść do takich wniosków trzeba wpierw pobiegać w kółko za podszeptami gorącej głowy, jak kot z chorym  pęcherzem, co i mi zdążyło się nie raz. Post o sprzedaży zadbanej np. Hayki z 2004go od drugiego właściciela, który użytkuje ją 10ty sezon napawa optymizmem, że człowiek ten dbał o swoją maszynę planując i realizując aż tak długą eksploatację, że jest to gość mający już wiedzę jak eksploatować i zimować motocykl. Chociaż pesymista pewnie powie że Hayka prawdopodobnie zaczęła się nagle sypać i że cwaniaczek postanawia się jej szybko pozbyć. Tak czy owak, daje to już jakąś nadzieję, że na przykład 600 kilometrowa wyprawa w dwie strony nie okaże się totalną porażką. 

     Jeśli chodzi zaś o mnie, to ja mam swój plan i oprócz Tiger'a dla kumpla, obserwuję też Multistrady 950 dla siebie. Sprzęt wyszedł w tym roku, więc na razie są jedynie fabrycznie nowe i demówki na wyprzedażach dealerów. Te moje obserwacje potrwają około trzy lata, bo tyle jeszcze zaplanowałem Tygryskowi na pobyt u nas, o ile wcześniej nic niepokojącego się z nim nie stanie. Jeżeli Multistrada 950 w tym czasie nie okaże się technicznym niewypałem, to prawdopodobnie będzie to mój następny motocykl, no chyba, że w trakcie ukaże się coś jeszcze bardziej zajebistrzego. Ostatnio przeczytałem na portalu Motogen artykuł, w którym autor dowodził, że zmiana dobrego motocykla, ma sens, ale w przypadku, kiedy zmieniamy go na dużo lepszy jednoślad, a nie po prostu na inny. Ja obecnie uważam podobnie. Dodam jeszcze, że technicznie zadbany motocykl, który znamy niemal na pamięć i na którym czujemy się świetnie jest motocyklem w miarę bezpiecznym.

    Tak więc jeśli chodzi o mnie, to prawdopodobnie w 2021 zamienię ośmioletnią używkę na używkę trzyletnią. Poczekam, aż straci najwięcej na wartości a pierwszy właściciel wyposaży ją w drogie akcesoria(moja też straci i też ją doposażę). Czy to śmierdzi z daleka polskim nosaczem, chytrym januszkiem transportu? Być może, ale taki mam budżet. Rewanżuje się za to branży kupując mnóstwo akcesoriów (o tym wkrótce) i serwisując wszystko u fachowców na kupionych u nich oryginalnych materiałach. Nie zamierzam też kupować tańszego motocykla fabrycznie nowego, w cenie trzyletniej Multistrady, co jest możliwe - a to dlatego, że zejście  z jakości oferowanej przez Triumph'a lub Ducati wywoła frutrację której wiem, że nie zrekompensuje mi świeższy rocznik w dowodzie rejestracyjnym. Z kolei porywanie się na prestiżową nówkę dlatego, że będzie to już przecież ten mityczny "ostatni" czy "docelowy" motocykl który usprawiedliwi takie przeinwestowanie, jest trochę okłamywaniem samego siebie i ja też kiedyś myślałem podobnie. Ostatni, czy też docelowy motocykl bowiem nie istnieje, jest tylko złudzeniem niczym baśniowy jednorożec. Nawet najzajebistszy motor się kiedyś znudzi i dobrze by było sprawnie i z korzyścią dla obu stron go upłynnić w odpowiednim czasie. Ale...to są tylko takie rozważania z poziomu mojego portfela i moich doświadczeń a wiadomo przecież, że prawda jest jak dupa i każdy siedzi na swojej własnej. Tak więc Lewa no i co...to powodzenia w sprzedaży !