Ogólnopolskie jazdy testowe które zorganizowała Honda odbyły się zgodnie z planem, a mnie udało się być na nich w zeszły weekend. Zapisany byłem na dwa motocykle, z czego jeden strasznie mnie interesuje a drugi prawie wcale. Tym drugim jest nowa Honda AfricaTwin.

    Cała ta legendarność starej Afryki nie robi na mnie wrażenia z prostej przyczyny - nie znam tego motocykla. Naczytałem się oczywiście wiele o nim jak każdy, a raz nawet siedziałem z kumplem na garażu podczas, gdy on zakładał akum i odpalał po zimie swoją czarną Afrykę. Jeszcze do tego średnio mi się podobają adwenczerowe konstrukcje z zeszłego stulecia pomalowane na pstrokate kolory, z gumowymi harmonijkami na goleniach i plastikowymi talerzami na tarczach. Jest to jednak tylko kwestia gustu i estetyki, no bo nijak nie pozwoliłbym sobie na krytykę tych motocykli jako maszyn w ogóle. Chociażby dlatego, że nie mam o nich większego pojęcia.

    Skupmy się jednak na czasie terażniejszym.

    Siadając na nowej CRF 1ooo odniosłem wrażenie, że projektanci musieli mocno główkowac przy tej konstrukcji. Pewnie czuli, że owianą taką sławą nazwę należy potraktować z należytą powagą. Wiedzieli, że motocykl bedą prześwietlać na wszystkie strony przeróżne stare kocury, które jeżdżiły już wszystkim i były już wszędzie. Że jeżeli z ich starań wyjdzie lipa to śmiechu bedzie co niemiara. Więc zrobili tak, żeby lipy nie było.

     Nowa Africa jest duża, dosyć wysoka ale przy tym jakby smukła. To spory kawał maszyny. Zajmując miejsce za sterami czuje się powagę tego sprzęta tak, że od razu czuję się wyprawowo. Nie bede opisywał co jest, a czego nie ma na pokładzie, bo tak się wkręciłem w zabawę z DTC, że mało co innego mnie interesowało.

    Na placu zapiąłem od razu mapę Sport w trzecim, najmocniejszym ustawieniu.

    Rzędowa dwójka brzmi dobrze - już po jej pracy na wolnych czuć, że jest mocna. Wyjechałem na dwupasmowkę, powoli włączyłem się do ruchu, po czym odkręciłem gwałtownie manete do samego oporu. Silnik mocno złapał moment, co w połączeniu z masą i geometrią motocykla spowodowało, że mocno szarpnęło mnie do tyłu. Ucieszyłem się.

     Fanem DTC stałem się nieomal od razu. Automatyczna skrzynia w motocyklu to coś dla mnie, mimo, że na początku brakowało mi klamki sprzęgła w lewej dłoni. Africa leci sobie spokojnie a jak trzeba to przyspiesza dynamicznie. Kiedy jednak potrzebujemy rzeczywiście sypnąć z garści - wtedy mamy pod lewym kciukiem magiczną łopatkę ze znakiem minusa. Zrzucenie jednego lub więcej biegów za jej pomoca, w zależności ile potrzebujemy powera odbywa się szybko, sprawnie i od razu daje konkretnego kopa.

    To szybkie zrzucenie przypomina mi nieco wciśnięcie przycisku "turbo". Fajna sprawa.

    Na Africe było dużo cieplej niż na Zecie, którym przyjechałem, mimo że temperatura na zewnątrz się nie zmieniła. Ochrona przed wiatrem jaką daje CRF 1ooo dla mnie jest wzorowa z tym, że ja miałem chyba wyższą, akcesoryjną szybkę. Ale na prawdę było dużo cieplej a do tego jeżdziłem cały czas z otwatym kaskiem. Takie przypadłości jak trzepotanie głową przy większych prędkościach, albo jakieś dziwne boczne wiatry w tym motocyklu podczas mojej jazdy nie wystąpiły.

    Fajnie, że wypuszczali nas samych na jazdy i można było się powygłupiac, aczkolwiek godzina na tym motocyklu to za mało, żeby cokolwiek sensowniejszego powiedziec. Zwłaszcza, że przez większośc czasu bawiłem się głównie automatyczną skrzynią, która jest dla mnie przyszłościa motocykli. Jak to sie zachowuje w terenie - nie mam pojęcia bo nie lubię za bardzo jeżdzic poza asfaltem. Głównie z tego względu, że nie jestem do tego przygotowany. Może było by inaczej, gdybym miał jakiś taki motocykl i pomału cwiczył sobie różne szutry i okoliczne wertepy.

     Mówiąc krótko - nowa Africa jest kozacka. Budzi respekt, dobrze brzmi i nie zamula. Fajnie wygląda, fajnie się tym skręca, a hample ma bardzo mocne. Nie jest to jednak motocykl dla mnie - tak jak ostatnio w końcu do mnie dotarło, że litrowe scigi są najlepsze, ale głównie na tor, to tak samo uważam, że takie moto najlepiej spełnia się w dalekich trasach. Ja natomiast rzadko wyjeżdżam gdzieś dalej, więc taki sprzęt  by się u mnie marnował. Poza tym jest ciut za wysoki, chociaż do tego akurat pewnie też bym się przyzwyczaił.

     A co do pierwszego motocykla, jaki jeżdziłem tamtego dnia to był to VFR 800 Crossrunner. Silnik w ukladzie V4 od dłuższego czasu mnie intrygował. Czym skończyło się moje z nim spotkanie opiszę Wam już wkrótce.

Lewa!

Jazda Na Kuli.