A więc na czym to skończyliśmy...? ..aha motocykl pojechałem kupic. Słabszy od mojego o ponad pięcdziesiąt procent. Skończyło się jednak na tym, że zawachałem się poważnie już będąc na miejscu, stojąc przy wybranym motocyklu. Nie zasmuciło to jednak sprzedającego - on z kolei nie chciał za bardzo aby ta transakcja doszła do skutku. Trochę dziwna, taka sytuacja to była, ale.. lecimy po kolei.

     Zaopoatrzony w bilet Polskich Kolei Państwowych wieczorem w piątek udałem się pieszo na dworzec kolejowy w moim mieście. Ciuchy motocyklowe upchałem do starego plecaka Alpinus'a o pojemności 45 litrów a z boku podwiesiłem pokrowiec z kaskiem i rękawicami. Na grzbiet zarzuciłem motocyklowa, czarną skórę - nie było zimno, ale nie miałem już po prostu gdzie jej upchac.

     Maszerowałem więc póżnym wieczorem objuczony całym tym majdanem a dwadzieścia tysięcy złotych wypychało kieszeń moich jeansów. Okragły księżyc wisiał na czarnym niebie, pachniało wiosną i śpiewały wieczorne ptaki. Czułem się wybornie, trochę jak za szkolnych czasów, albo w wakacje, kiedy szło się na pociąg i jechało w nieznane z fajkami w kieszeni i jabolem w plecaku.

    Jedyną przesiadkę miałem w Katowicach, skąd pociąg zawiózł mnie prosto do Bydgoszczy.

    Na miejscu zjawiłem się raniutko, o 5.46. Z Pawłem, właściciełem motocykla umówiliśmy się na godzinę siódmą. Lata świetlne nie byłem w Bydgoszczy i chciałem zajrzec na stare miasto, zobaczyc jak tam obecnie wygląda. W sumie to bardzo żałuję, że miałem tak mało czasu -  starówka, Wyspa Młyńska i centrum zasługują by poświęcic im zdecydowanie wiecej uwagi.

    Paweł zadzwonił o czasie. Podjechał po mnie samochodem i pojechaliśmy w miejsce garażowania motocykla. Nie wyglądał jak ktoś, kto cieszy się, że sprzeda w końcu swojego sprzęta - raczej wprost przeciwnie. Przypomniało mi się, że wcześniej wspominał mi przez telefon, że mocniejsze moto, które miał na oku okazało się byc po dzwonie. Więc trochę się chyba zniechęcił.

    Brązowa brama garażu pod budyniem powędrowała w górę a we wnętrzu ukazało się czarne Kawasaki. Przejechałem kawał drogi do Bydgoszczy, żeby kupic Versysa 650. Porzedni model. Cyklopa. Tego z wielkim okiem.

    Wiem, wiem rok temu w ''Versys Brothers'' niezbyt pochlebnie opisałem najnowszą 650'tke od zielonych. Przyznaję się. Ale zdecydowałem się pojechac dlatego, że to poprzedni model najbardziej mi się podobał i jego koncepcja jest mi obecnie coraz bliższa. Poza tym Paweł rzetelnie powysyłał mi skany wszystkich papierów i rozwiał wszelkie wątpliwosci

    Czarny Versys pochodził z wyprzedaży rocznika 2012 i pierwszy raz został zarejestrowany w marcu 2014. Pierwszy własciciel, komplet wszystkich papierow, czyli faktura, homologacja, certyfikat jakości, instrukcja, książka serwisowa z ostatnim przeglądem wbitym przy przebiegu 5774km (obecny 6250km). Na wyposażeniu dołożone gmole i handbary z Sw Motech, wyższa szyba z deflektorem MRA i kufry boczne Kappa 36 litrów. Z całą stanowczością oznajmiam, że sprzęt pod tymi względami był naprawdę świetny - sprawny, uczciwy i godny polecenia.

    Wyjechałem nim z podziemnego garażu, założyłem serwisowe rekawiczki i przystąpiłem do sprawdzania. Przetrzepałem konkretnie to co dało się sprawdzic w tamtych warunkach i nie wykryłem niczego podejrzanego. Jednak od samego początku robiłem się jakby coraz bardziej niechetny Versysowi. Paweł stał obok z założonymi rękami i przyglądał się w milczeniu  jak nurkuję pod motocyklem. Jego mina wyrażnie zdradzała, że ta cała sytuacja ze sprzedażą niezupełnie mu się usmiecha.

    Problem z tym motocyklem polegał na tym, że wydał mi się o wiele za mały. Zdziwiłem się bardzo, bo przecież jeżdziłem tym nowszym i nie odniosłem podobnego wrażenia.Tymczasem Cyklop wyglądał za bardzo jak...nie wiem, jak motocykl dla początkującego ridera na dojazdy do pracy. Staksowałem go uważnie wzrokiem z góry na dół i nie dostrzegłem mimo kufrów, szyby i handbarów tego czegoś -  posmaku zbliżającej się przygody. Ot taki sobie motorek. Taki trochę wiekszy naked.

    Zostawiłem w zastaw dowód osobisty i wyjechałem Versysem na Bydgoszcz. Zero ruchu, puste ulice i wstające leniwie słońce. Stało się to co przypuszczałem - czyli Versys jeżdził na prawdę zajebiscie.

    Zasilająca go rzędowa dwójka o pojemności 649 centymetrów to strasznie mocny element całego motocykla. Jak na piec o zaledwie szescdziesięciu paru koniach i mizernym momencie obrotowym rozpedzał tego funbika wyjątkowo sprawnie. Wydając do tego fajny, soczysty pomruk z fabrycznego komina, który wydał mi się dużo lepszy niz w nowszym modelu. Moc którą zaoferował na uśpionych ulicach obcego miasta była dla mnie jak najbardziej pożądana, wystarczająca. Nie przytłaczająca, pozwalająca rozkrecac bez zbytnich ograniczeń. Po paru przewidywalnych rzędowych czwórkach szukam właśnie takiej jednostki - niespokojnie brzmiącej, lekko wibrującej i podobnie oddającej moc.

    No i co jeszcze - zawiasy w dosyc dużym skoku prostujące wiekszośc dziur na drodze, ciekawie nukrujący przy hamowaniu widelec, wygodna kanapa, łagodnie ugiete kolana...rozum nakazywał od razu brac ten motocykl, ale serce prosiło, żeby broń Boże tego nie robic.

    Po powrocie z bardzo udanej jazdy próbnej miałem jeszcze bardziej nasrane w głowie niż na początku. Na serio, kompletnie nie wiedziałem już co robic. Gdyby motocykl był bardziej mięsisty w przedniej sekcji pewnie bym go wtedy kupił. Albo gdyby szybka była wyższa. . .

     Paweł zerknął na moją zbolałą, niezdecydowaną minę i zwrócił jeszcze moją uwagę na fakt, że z pasażerką na pokładzie sprawne wyprzedzanie na tym motocyklu może byc lekko problematyczne i że rzeczywiście jakiś taki mały jest, po czym udaliśmy się do niego ochłonąc i napic się pierwszej tego dnia kawy.

    Przy kawie uznalem, że pośpiech jest złym doradcą i podjąłem decyzję, że jeszcze się wstrzymam. Że wrócę do domu i jeszcze to raz wszystko przemyślę, prześpię się z tym. Paweł ucieszył się z mojej decyzji i natychmiast się  rozchmurzył. Wyłożył mi swoje wątpliwości zwiazane z zakupem nowego motocykla i trochę sobie na to ponarzekaliśmy. Wyrażnie ucieszył się z mojego postanowienia i myślę, że poczuł ulgę, że jakby ponownie docenił swój motocykl - salonowy, zadbany i pewny.

    W rezultacie przed dziewiątą byłem spowrotem na dworcu PKP i kupowałem powrotny do Katowic na 11.05. Stojąc w kolejce po bilet szybko zadzwoniłem do chłopaków z którymi wstępnie poumawialiśmy się na blogu, w komentarzach.

    Najbardziej szkoda, że zostało tak mało czasu na to spotkanie. Pierwszy w zatoczkę przy dworcu zajechał Gregor1365 na Wściekłym Zielonym a chwilę pózniej pojawił się C0_Z750 na swojej czarnej Zetce. Wgramoliłem się z tym swoim wielkim plecakiem na zielone Kawasaki gregora i ruszyliśmy we dwie Kawy na garaż - kultową moto miejscówkę o której tyle czytałem w jego komentarzach. Pod garażem pojawił się także vilip - przyjechał samochodem zamiast swoim Fazerem bo nie zdążył wszystkiego w domu ogarnąc na czas - dałem znac troche za póżno.

    Fajnie było się tak spotkac w ten słoneczny nieco nierealny dzień i pogadac z czytelnikami treści, które publikuje, hen gdzieś tam na drugiej stronie Polski. Żal trochę, że zaraz  musiałem wracac - a bardzo by się chciało pojeżdzic gdzieś razem na motkach a wieczorem popic browarów do oporu. Cóż, może następnym razem.

    Finalnie to chlopaki sprawili, że ten wyjazd nie był zupełnie bez sensu. Mimo ogromnej odleglości, którą pokonałem to był zajebisty dzień. Poznaliśmy się, zwiedziłem Bydgoszcz i pierwszy raz w życiu jechałem pociągiem relacji Inter City. No i dowiedziałem się także czegoś nowego o czekającym mnie wyborze - wyborze następnego motocykla.

    To tyle. Pośpiech jest złym doradcą, dlatego się nie spieszę. Świeci słońce i jest upalnie a ja nie nadal nie mam motocykla. Vilip zapytał mnie, czy mi teraz nie żal, że sprzedałem motocykl i nie mam obecnie czym jeżdzic. Odparłem, że nie - że teraz jestem w dobrym położeniu. Nie muszę rozważac żadnych zamian, czy zostawianie starego w rozliczeniu. Mam bułę i mogę szukac. Wiem, że słońce świeci, w koło słychac motocyklowe wydechy i chciało by się jeżdzic, ale pośpiech jest złym doradcą.

    W czwartek, w Boże Ciało jadę oglądac kolejny motocykl. Tym razem blisko, trzydzieści kilometrów. Coś bardzo podobnego, ale bardziej mięsistego. Mięsistego w przedniej sekcji.

     Zobaczymy co tym razem się wydarzy.

    Lewa!