"... teraz nie obserwują już ich dalszych losów, zapomnieli o nich, a te malutkie fragmenty opowieści czyjejś moto-egzystencji wiszą porzucone przez swoich właścicieli na cyfrowym śmietnisku. Ale ja myślę, że one... nadal żyją. Każdy kto zagląda tutaj do archiwum, wyświetla je i czyta, powoduje, że te wszystkie stare Cbr-ki, V-stromy,Wsk-i i Gixery znów na chwilkę do nas wracają. Znowu składają się w wymarzone zakręty, parkują w garażach, stawają wieczorem razem na światłach. Na te parenaście akapitów budzą się do życia, niczym ogniście czerwona Christine"

 

 

    Tak, tak moi drodzy - minął kolejny rok, minął kolejny sezon. Czas płynie. My mamy za sobą kolejne kilometry a nasze pojazdy zyskały w papierach kolejną cyferkę i znowu niepostrzeżenie straciły nieco na wartości. Zgodnie z ogólnie przyjętym zwyczajem, postaram się teraz podsusumować te ostatnie dwanaście miesięcy, a także jak co roku podzielić się  Wami moim spojrzeniem na to co ostatnio działo się na Riderblogu, Fejsbuku i w realnym świecie, za kierownicami przeróżnych motocykli.

    Sezon pozytywnych zmian, których tak pragnąłem, regularnie Wam to komunikując, czyli  sezon 2016 rozpocząłem jak na swoje możliwości dosyć późno. Było to w ponury, kwietniowy poranek kiedy to nierozjeżdżony po zimie zasiadłem na najwyżej w klasie położonym siedzisku motocykla BMW 800 GS.  Zaraz po tym przesiadłem się na RnineT oraz S1000XR, ale to właśnie GS okazał się dla mnie najciekawszy i mocno przyspieszył decyzje o zmianie motocykla.

    Wcześniej, w marcu wybrałem się ze znajomymi na targi do czeskiego Brna. Na miejscu, mimo obecności takich nowinek jak MT10 czy H2R ja byłem już bezpowrotnie zainfekowany kategorią turystycznych enduro i obsiadałem głównie takie sprzęty. Moim faworytem była włosko-niemiecka Mulitistrada i myślałem nawet o zakupie 3-4 letniej używki...w rezultacie jednak przestraszyłem się kosztów utrzymania takiego motocykla i szukałem dalej. W marcu odwiedziłem też wrocławskie targi motocyklowe, gdzie znajomy wystawiał w konkursie swoją customową Hondę Goldwing. Najfajniejsza w tej całej imprezie była strefa motovlogerów - bo o całych tych targach miałem raczej słabą opinię.

    W międzyczasie sporo pisałem na swoim blogu. W zalewie wpisów którymi Was torturowałem, dwa z nich okazały się absolutnymi petardami. ''Płacz Motocyklisty'' i ''Tajemnicza śmierć Maxa Motovlogera'' - to posty, które dzięki udostępnianiu na Facebook'u przekroczyły magiczne dwadzieścia tysięcy wyswietleń. Ten drugi miał dla mnie dodatkowo wymiar głęboko refleksyjny, bowiem reakcja na niego większosci ''motocyklowych komentatorów'' bezlitośnie obnażała głupotę i bezmyślność typowego internauty - osoby, dla której opisy pod memem to już jest konkretna treść i która nie potrafi przeczytać ze zrozumieniem nieco dłuższego tekstu. Wiem, wiem - Ameryki nie odkryłem, ale musiałem napomknąć.

    Sezon 2016 był dla moim sezonem zmian motoryzacyjnych. Wczesną wiosną zmieniły się warunki dzierżawy w firmie z którą współpracuję i musiałem się przesiąść z ulubionego dostawczego turbodizelka na trzycyliyndrową osobówkę zasilaną mieszaniną propanu i butanu. Wkrótce po tym zmieniłem też motocykl. Długo szukałem następnego sprzęta i opłacało się - znalazłem fajny egzemplarz w pożądanym kolorze trzydziesci kilometrów od domu. Tak się więc złożyło, że oba pojazdy mam teraz w trzech cylindrach i oba słabsze od swoich poprzedników. Nie przeszkadza mi to.

    W kwietniu, ze łzami w oczach sprzedałem swoje Kawasaki Z 1ooo. Transakcja była satysfakcjonująca, ale nie miałem jeszcze niczego konkretnego na oku. Za to dzień zakupu mojego  piątego motocykla, Tiger'a 800 XR okazał się nieco szalony - była to sobota i rano pojechałem do salonu KTM'a  na ogólnodostępne jazdy testowe. Latałem po Katowicach na Adwenczerach 1190 i 1290 a w kieszeni miałem zwinięte w rulon ponad trzydzieści koła. Z tamtąd pognałem prosto do auta, po Agnieszkę i razem pojechaliśmy po nowe moto. Bardzo się spieszyliśmy, bo właściciel Triumph'a właśnie tego dnia wyjeżdżał na dwa tygodnie do Izraela.

    Wracając do Riderbloga tu też nieco się pozmieniało. W 2016'tym wielu blogerów zniknęło z naszej przestrzeni. Jak jeden mąż wymiotło wszystkie blogi założone przez podekscytowanych nowymi możliwościami właścicieli 125'tek. Przestała publikować jedyna kobieta, Katje, a także zwinął się stary bloger z tradycjami - Multistrada, którego miałem przyjemność poznać osobiście. Wielka szkoda, aczkolwiek od tego czasu dołączyło do nas nieco świeżej krwi publikującej ciekawe rzeczy : calmly, irekSt, czy od niedawna Pachol. Btw, nigdy tak dobrze się tu nie publikowało jak teraz - admin błyskawicznie wyłapuje te pieprzone spamy jak komornik ciągnika na licytacje, więc na platformie panuje wzorowy porządek.

     Co do jazd testowych to udało mi się spełnić takie małe motocyklowe pragnienie, czyli pojeżdżić sprzętem z silnikiem V4. Padło na nowiutką Hondę VFR 800 Crossrunner , przez co wyrobiłem sobię bardzo dobrą opinię o tej jednostce. Miałem też wtedy przyjemność spróbować nowej Africa Twin i zakochać się w jej automatycznej skrzyni DTC.

    Gdzieś tak pod koniec lata odezwał się do mnie znajomy z FB z zapytaniem, czy nie odstąpiłbym praw do swojego wpisu ''Płacz Motocyklisty''. Stwierdził, że jego wydżwięk idealnie pasuje na wstęp do książki, którą zamierza wydać. Tym sposobem miałem wkład w powstanie nowej pozycji na rynku wydawniczym - książki ''Motocyklowe strategie uliczne : 101 sposobów na uniknięcie wypadku''

    Mniej więcej w tym czasie rozpoczęła się przygoda z moim starym Banditem, która dostarczyła trochę materiału na parę kolejnych wpisów. Fajne jest to, że udało się ponownie przywrócić ten piękny, klasyczny w linii motocykl z okrągłą lampą do życia...bo wyglądało na to, że już nic dobrego z niego nie będzie. Przy okazji wygrzebywania go z podczęstochowskiej szopy, nieco nieudolnie zdobyłem pierwsze szlify w przewożeniu spiętego pasami motocykla busem marki Renault Traffic.

    Teraz trochę z innej beczki - pamiętacie, jak kiedyś zastanawiałem się nad własnym motovlogiem na YT ? Matko Bosko, jak ja sie cieszę, że nie poszedłem w te koszty i nie zawracałem sobie tym głowy. W ogóle to strasznie spadło moje zainteresowanie oglądaniem Motovlogów. Na początku zaglądałem na nie poszukując głównie informacji o motocyklach. To było nawet interesujące, natomiast śledzenie ich na bieżąco nieco mnie nudzi. Za duży zasyp śmieciowej informacji, nudnych fotek, publikowanych naprędce, w celu nabijania sobie lajków. Te śmieszne konkursy, losowanie hujowych wlepek, nagrody w postaci pozdrawiania widzów na wizji...straszna dziecinada, co to ma kurwa być? Nie mówiąc już o Q&A'ach albo Live'ach, których dosłownie nie da się oglądać. Strasznie to wszystko słabe się zrobiło, zresztą z ciekawości przyjrzałem się też popularnym jutuberom i powiem tak : dziwię się ludzom, którzy marnują czas, żeby regularnie śledzić te żenujące wypociny kolesi i panienek starających się za wszelką cenę stać się super gwiazdami internetu. Na miłość boską, jak można oglądać pół godzinny filmik na którym jakiś kolo robi unboxing pudełka w którym ktoś mu przysłał uniwersalnego pilota do telewizora, kubek na herbatę i śmiesznego pendriv'a ? Przecież to można dosłownie zdechnąć z nudów w międzyczasie.

    Żeby było jeszcze weselej to rzucę Wam też małego hejta na temat Facebook'a. Pewnego dnia chcę wejść na swój profil, a tam czeka na mnie informacja o mniej więcej takiej treści : ''podejrzewamy, że Twój profil służy rozpowszechnianiu treści firmy lub organizacji. jeżeli chcesz z niego korzystać w obecnej formie zaktualizuj nazwę na swoje prawdziwe imię i nazwisko''. Musiałem więc zmienić nazwę z ''Jazda na Kuli'' na ''Adam Jazdanakuli'', żeby się w ogóle zalogować. Wkurwiłem się trochę, no bo jak to teraz wygląda. Nagabywany przez administrację FB założyłem więc funpage ''Jazda na Kuli'' i wysłałem zaproszenie do polubienia wszystkim ze swoich ponad dwóch tysięcy znajomych. Cóż...mojego fanpag'ga polubiło...180 osób. Funpage umarł zanim jeszcze się narodził. Powiecie, to trzeba rozwijać, nasycać treścią, dbać - a ja powiem : chyba mi się nie chce. Natomiast FB szybciutko ujawnił swoje prawdziwe intencje, proponując mi od razu płatną możliwość promowania mojej strony na swoim portalu. Co chwilę też natrętnie komunikują mi że : ''osoby, które to lubią tyle a tyle dni nie miały z Tobą kontaktu, opublikuj nowy post, aby to zmienić.''

    A w dupę niech się teraz pocałują.

    To by było na tyle, jeśli chodzi o rok 2016. Dla mnie i mojego bloga był to chyba najlepszy sezon. Może już nie tak ekscytujący i psychopatyczny jak pierwsze trzy, ale za to pełen ciekawych zmian, dojrzalszych motocyklowych przemyśleń i posunięć. W tym momencie dysponuję już sprzętem, na którym mogę wygodnie podróżować z Agnieszką i mam nadzieję rozpocząć wkrótce nowy, bardziej wyprawowo-wycieczkowy rozdział swojego motocyklizmu i blogowania. Dotychczasowe pięć sezonów przejeżdziłem bezwypadkowo i bez awarii unieruchomiających i mam nadzieję, że ten stan nigdy się nie zmieni.

    A co do bloga ? Zaglądałem tu jako czytelnik i komentator po raz pierwszy w 2012 roku a sam zacząłem pisać w 2014. Załapałem się wtedy na końcówkę starej gwardii riderbloger'ów jak Road, Żmija, Bandziorro, Easy...Co do mnie to nie wiem, czy w 2017 roku też będę miał tyle tematów do opracowania jak w poprzednich latach. Przez te pięć sezonów tak wiele się przecież wydarzyło. Mam wprawdzie parę ciekawych przedsięwzięć motocyklowych w planach i blog też nadal będzie funkcjonował. Cóż, wpisy będą pewnie wpadały teraz nieco rzadziej jak dotychczas. Wszystko bowiem zawsze ma swój początek i koniec...

 

 

 

 

 

     '' Kiedyś to właśnie stanie się ze mną, któregoś dnia ja także przepadnę w otchłaniach lirycznego niebytu, a moje opowieści wylądują w wirtualnym pudle na cyber-odpadki. Zniknę. Lecz tutaj, na serwerze, pośród zielonych wzorków z galopujących literek i rzędów kolorowych cyferek Lalunia wciąż będzie stała pod pokrowcem Oxford'a, na ciemnym parkingu, gotowa na naciśnięcie szarego przycisku rozrusznika. Zakręci trzy razy wałem, rozejrzy ostrym światłem pochylonego łba po szarej kostce brukowej, a potem błyskając stopem i mrugając pomarańczowym światłem znowu wyjedzie na ulicę. ''