Tak więc z pewnym opóżnieniem mój motocykl został zmodyfikowany. Stary stelaż, który zaniosłem do serwisu okazał się bezużyteczny. Jedyne co można było z niego wykorzystac to płyta pod kufer. Plan z kuframi bocznymi wziął w łeb. Na razie więc kufer centralny musi nam wystarczyc. Do środka wchodzą dwa kaski, więc nie jest żle. Znajdę jeszcze pojemny tankbag i można w przyszłym sezonie pomyślec o jakiś wyjazdach.

   Moje obawy okazały się płonne - dorobiony przez właściciela warsztatu stelaż wygląda lepiej niż mógłbym przpuszczac. Mogę nawet zaryzykowac twierdzenie, że wpisuje się  w ostre, kanciate linie motocykla. Jest czarny, krótki zespawany z grubej blachy i złapany do motocykla sześcioma śrubami pod zadupkiem. Całośc jest stabilna mimo, że lekko pracuje po założeniu kufra na górę.

    Nie miałem wcześniej doświadczenia z kuframi oprócz natychmiastowego zdemontowania ich z poprzedniego motocykla. Kufer centralny szybciutko się zakłada na płytę, wygodnie niesie w ręce. Przypuszczam, że po jednym sezonie nie będe mógł już myslec o motocyklu bez kufrów. Spodobała mi się idea połączenia motocykla do zabawy z takim który da radę w podrózy a po zdjęciu bagaży dalej będzie motocyklem do zabawy. To czy ten eksperyment się powiedzie - przyszły rok pokaże.

    Minusem tego rozwiazania jest stelaż na stałe przykręcony do motocykla. Dzieje się tak ponieważ nowy ogon z tablicą który mi przy okazji dorobili musiał zawisnąc na tej nowej konstrukcji dla uproszczenia całosci. Jest to praktycznie jedynie kwestia wizualna - płyta jest z plastiku i całośc waży niewiele. Przypuszczam, że nawet gdyby stelaż był odkręcany i tak nie chciało by mi się go co chwila zdejmowac zważywszy że twór wygląda zadziwiająco dobrze.

    Ogólnie rzecz biorąc motor z tym wężowym siedzeniem, krótkim wydechem i kufrem jest  teraz dosyc nietypowy.

    Odbyliśmy już z Agą krótka jazdę próbną. Ja nie odczułem większej różnicy bo jeżdziliśmy dosyc powoli. W końcu jest grudzień i trzeba uważac, zwłaszcza z pasażerką. Aga z kolei stwierdziła, że z kufrem za plecami jeżdzi jej się lepiej - czuje się bezpieczniej mimo, że zbyt mocno nie można się opierac a to z powodu tylko jednego punktu mocowania. Jednak sam fakt mozliwości wpakowania do środka kasków i drobnych gratów oraz wejścia na obiad do knajpy z pustymi rekami jest teraz nieoceniony.Nałaziłem się już z tym balastem i mam po prostu dosyc. Jak to mawia mój szwagier Jacek - na wszystko jest w życiu czas.

     A tymczasem mamy najcieplejszy grudzień jaki pamiętam i moje zimowanie się odwlekło. Motocykl więc nadal stoi na parkingu pod pokrowcem i mimo, że w ten weekend mnie nie będzie to postaram się chociaż w piątek troche pojeżdzic. Fajnie by było gdyby plusowa temperatura utrzymała sie aż do świąt - wtedy mam sporo czasu wolnego i można by jeszcze zrobic ostatnie kilometry. A potem na spokojnie przygotowac motor i zazimowac na amen.

    A gdyby plusowa pogoda miała utrzymac się jeszcze w styczniu to i tak chowam. Nie rozumiem troche utyskiwań, że sezon się kończy i nadchodzi zła zima. To jest własnie fajne w tym sporcie, że jest sezonowy. Mówiąc prosto nie nudzi się aż tak. Te trzy miesiące kiedy motocykl sobie odpoczywa dobre są także dla motocyklisty.

    Pomijając oczywiście te graniczne okresy, kiedy sam nie jest jeszcze wjezdżony a inni do niego przyzwyczajeni :)