Upragniona wiosna nadchodzi wielkimi krokami. W zeszły weekend, zwłaszcza w sobotę, mocno powiało ciepłem. Koniec "zimy" aż czuło się w powietrzu. Odbiło się to również w niechlubnych statystykach - pięć wypadków śmiertelnych na początku lutego, tego to jeszcze nie było. Na naszych oczach zatem zmienia się pojęcie "zimy", a granice tzw "sezonu" się przesuwają. Daleki jednak jestem od straszenia globalnym ociepleniem - zmiany w klimacie zdarzają się bowiem cyklicznie. Wobec ilości wody na ziemi lodowce są jak kostki lodu wrzucone do wanny, a skuta lodem grenlandia była niegdyś upalną, zieloną krainą. Oczywiście, destrukcyjna działalność człowieka na planetę jest bezsprzeczna,  ale ja dzisiaj nie o tym.

    Również na forach i grupach zaczyna się poruszenie. Ludzie szukają nowych motocykli i próbują sprzedać stare. Można śmiało wykonywać jazdy próbne, wracać na kołach do domu. Jest ciepło. Tak naprawdę jeżeli chcesz sprzedać moto, to teraz jest najlepszy moment aby pierwszy raz go wystawić.

    Tak jak wam pisałem, w zeszły piątek wyciągnąłem Tygryska na światło dzienne. Było dziesięć stopni i promienie słoneczne wpadały do wyziębionego garażu. Założyłem fragment ramki, przykręciłem nowe przedłużenie osłony łańcucha i zamontowałem podwyższenia handbarów. Praca poszła bardzo sprawnie, wszystko spasowało idealnie. Stanąłem potem obok motocykla aby podziwiać jej efekty i przyjrzałem mu się chłodnym okiem. Najdroższe akcesoria, które założyłem do niego w 2017tym, czyli wydech i ledowe halogeny w sumie za trzy koła wyglądają nadal bardzo świeżo, niemal jak nowe. Przypomniała mi się sytuacja z forum Triumpha, gdzie jeden użytkownik opisywał jak nie potrafił sprzedać swojego motocykla za odpowiednią cenę. Zdemontował zatem wszystkie akcesoria i sprzedał je osobno, a motor wystawił taniej. Nie, nie zastanawiam się nad podobnym rozwiązaniem. Bardziej myślę nad tym jak funkcjonuje ten rynek i nad tym, jak to kupujący i sprzedający są czasem siebie warci. I jakie postawy psują ten rynek najbardziej, przy czym nikogo nie chcę tutaj oceniać - w tych patologicznych mechanizmach wszyscy mamy swój mały udział.

    Niestety, muszę Was zmartwić. Wiem,  sam uwielbiam jak ktoś zmienia motor na inny i lubię  obserwować związane z tym perturbacje. W tym kontekście nie mam zatem zbyt dobrych wiadomości. Minęło kilka miesięcy spędzonych na drogach, kilkanaście tysięcy kilometrów w służbowym samochodzie i setki godzin na wirtualnej penetracji rynku motocyklowego. Zawsze tak u mnie jest, że na początku nowego sezonu jest troszkę inne podejście do tematu niż w końcu poprzedniego. Cóż, czas płynie i sami też nieustannie się zmieniamy, mamy różne  przemyślenia. Moje są takie, że utknąłem trochę w takim martwym punkcie. 

    Ale do rzeczy. Zawsze jak zmieniałem motocykl, to wiedziałem czego chcę. Na początku chciałem Bandita. Później było  Z750, którego  nie za bardzo chciałem, ale pragnąłem tak sprawnie jeździć jak  ta mała Zetka jeździła. Potem marzyłem o Z1000 i zgodnie z tym kupiłem Lalunię. Następnie zafantazjowałem o szpeju dla nas bardziej turystycznym i jak wcześniej zmieniłem na Tigera, on najbardziej do mnie przemawiał i świetnie sprawdza się nam po dziś dzień.

      A teraz?

      Teraz to już sam nie wiem.

      Z jednej strony zżyłem się bardzo z naszym motocyklem, a z drugiej nie mam za bardzo koncepcji, na co by go zamienić w obrębie jego kategorii, aby nam polepszyć to codzienne jeżdżenie. Jedyny sens ma dla mnie zmiana formy napędu na wał kardana - jest to zmiana,  którą odczuł bym realnie w wygodzie, do której coraz bardziej zmierzam. Jednakże Gs'a nie chcę, Tenerka 1200 jest b mocno nie w moim guście, Crosstourer jest koszmarnie przerośnięty. Mógłbym się szarpnąć z kredytem na TT 85v, ale po wizycie w salonie wiem już, że nie zamontuję tam spacerówek na gmolach ze względu na poprzeczną fałkę. Inne motocykle? Nie ma za bardzo sprzętu, który chwytałby za serce na tyle, żeby czynić zdecydowane wysiłki w kierunku jego pozyskania. Chociaż, wina może leżeć w tym, że im człowiek starszy i im dłużej jeżdzi, tym bardziej zaczyna podchodzić do motocykli bardziej rozumem niźli sercem.

     Tak więc jak wiecie, jesienią motocykla nie udało nam się sprzedać za tyle ile chcielibyśmy uzyskać. Jeżeli wtedy by się udało, prawdopodobnie mielibyśmy teraz trzyletnią Multistradę 950. Taki wtedy był plan. Cóż, minęło kilka miesięcy, a w międzyczasie pojawiają się zapowiedzi o nowych, surowszych nowelizacjach kodeksu drogowego. To z jednej strony. Z drugiej wiem, jak wiele kilometrów udało mi się szczęśliwie przebyć na motocyklu i jak nie wiele razy było blisko niebezpiecznych sytuacji. Spróbowałem jak jeżdzi Multistrada 950. Ciężko było by na niej zachować zdrowy rozsądek. A powiem otwarcie, że jestem (już wcześniej byłem, bo to narasta) trochę zmęczony osiągami i kozackimi wyzwaniami. Naprawdę. Chcę spokojnie usiąść sobie na motocyklu i jechać w równym tempie, odpocząć. A tego to już nie daje nasz Tiger, z tą swoją wysokoobrotową jednostką napędową, gdzie jazda po mieście od świateł do świateł, potrafi mnie tak nabuzować, że robię się agresywny.

    I co mam, teraz kupić Lkę mocniejszą o prawie dwadzieścia koni? Która nie przepada za bardzo za jazdą na niskich obrotach? 

    W ten właśnie sposób, sam siebie ograniczyłem i postanowiłem przesunąć w czasie zmianę motocykla. Lewituję w jakimś takim okresie przejściowym, w którym nie mam do końca sprecyzowanej wizji dalszego swojego motocyklizmu. Jak pamiętacie moje poprzednie lata na blogu, to raczej zawsze podążałem w miarę stanowczo w jakimś kierunku, z mniejszymi lub większymi kryzysami po drodzę. Teraz moja niechęć do dalszych tras zaczyna powoli rosnąć (za dużo czasu za kierownicą w pracy) tak jak i potrzeba większej ilości wypoczynku. A wypoczywać można przecież na motocyklu - wypoczywać, a nie tylko zapierdalać.

     Jaki jest więc plan?

     W dużym skrócie plan ten przewiduje eksploatację naszego Triumpha jeszcze przez dwa sezony. To czas potrzebny, aby wykonać dwie duże, wymarzone rasy - rumunię w tym roku i albanię w następnym, plus jeszcze parę mniejszych wypraw. Domknąć ten najbardziej turystyczny okres z dotychczasowych. Sądzę, że po tych dwóch latach zajawka na dalszą turystykę na własnych kołach mocno u mnie spadnie, więc będzie czas na małą przerwę. Będę o około sto tysięcy przebiegu dalej niż teraz. Poza tym, zawsze kiedyś tam można będzie wypożyczyć moto typowo turystyczne i udać się gdzieś dalej.

    Po tych dwóch intensywnych sezonach przyjdzie czas na sprzedaż. Gdybym dziś miał wskazać jakich motocykli chciałbym wtedy poszukiwać to są to Indian Scout albo coś z rodziny Softail - jezdziłem na obydwu i zrobiły na mnie świetne wrażenie. Oczywiście, będą sakwy i sisi bar dla Agi z tyłu po to, by je przekręcić i czasem nadrobić delikatnie braki w zwiedzaniu naszego pięknego kraju. Ale wraz z kolejną zmianą motocykla, chcę wdrożyć też szerszą zmianę optyki i stylu jazdy. Bo sama zmiana turystycznego enduro na inne turystyczne enduro, nie ma dla mnie w tej chwili za wiele sensu. Potrzeba jakiejś zmiany.

    Wiem, syndrom SKS mnie dopadł i wciąż mi się pogarsza. Stare dziady jeżdżą na czoperach z lisimi kitami, piórnikami, proporczykami i cekinami. Zobaczymy. Kusi mnie ta potężna fałka, brak łańcucha do smarowania i wyciągnięte do przodu kopyta. A także wielka lampa celująca w horyzont. Od takich motocykli nikt nie oczekuje, że rzucą się nagle do walki, podejmą rzuconą rękawicę.

    A jeśli powiecie, że po co czynić aż tak głębokie i dalekosiężne założenia, że to jednak nie będzie to? Może też tak się zdarzyć ale, nic to straconego. Zawsze przecież można wrócić do starych przyzwyczajeń. Trzeba spojrzeć na to, bardziej jak na pewien etap. Na zasadzie - miałem hadeka przez dwa sezony, ale to jednak nie było to i wracam na coś turystycznego. Albo na sporta... bo kto wie, co nam w przyszłości strzeli do głowy - ale planować warto.

    I cóż, teraz,  jak to często piszą na fejsbukach - pie#*^#lę nie sprzedaje,  będę jeździł. W maju może bieszczady się uda, w czerwcu alpy (już jest klepnięty nocleg większą ekipą) a we wrześniu rumunia z tigerem 1050. Rozpisałem się teraz tak obszernie, bo nie jest to tylko wpis o kupnie-sprzedaży motocykla, ale kolejny fragment dokumentacji rozwoju motocyklisty, a ta jak wiecie jest głównym założeniem naszego bloga. 

Lewa!